Op dag 6 waren we wel heel erg vroeg uit de veren. Om 5.30 uur was ik klaar wakker en besloot ik er maar uit te gaan. Het werd waarschijnlijk ook erg warm, dus om vroeg te vertrekken dat kon geen kwaad. Even na zessen zat ik dus weer op de fiets. Het begin was redelijk vlak, maar na 50km begon het klimwerk weer in de uitlopers van de Dophine. Daarbij was inmiddels een grote tegenstander in het spel gekomen. De broer van Jan was om de hoek komen kijken om mij is even flink in de wielen te rijden. Piet Passaat ook wel de Vent du Midi waaide, bijna zo straf als Hendrik, stormachtig uit het zuiden. Het werd hierdoor een loodzware dag. Vaak als het vlak was of licht bergaf ging kwam de snelheid niet veel boven de 20. Ik citeer uit het routeboekje: “Vaak waait er hier een Mistral van noord naar zuid die de fietsers in grote vaart bijna moeiteloos naar het zuiden blaast.” Beetje jammer dus. Daarnaast was de temperatuur rond de middag al een graad of 35 en dat maakte het er ook niet veel makkelijker op. Verder was het vandaag maandag 13 juli. Een dag voor ‘katorze sjuli-e’. Overal waren de rolluiken van bakkers, restaurants en barretjes naar beneden, dus de bevoorrading was redelijk summier vandaag. Gelukkig was er nog een klein supermarktje onderweg open waar ik even wat kon inslaan en verder water maar uit de fonteinen in de dorpjes gedronken. Na 150km een camping uitgezocht in Bourg-de-Peage. De bordjes stonden direct bij binnenkomst in het stadje al aangegeven. Na 3km een weg te hebben gevolgd toch maar even bij een tankstation navraag gedaan en helaas, de camping bestond niet meer. Na een zak chips en een liter cola maar weer verder op weg gegaan naar de volgende camping. Uiteindelijk kwam ik vlak boven Chabeuil uit op een boerencamping waar ik achter een schuur uit de wind en in de schaduw op een caravankerkhof werd neergezet. Helemaal kapot eerst maar is een tijdje op de grond gelegen en daarna na een paar broodjes en twee speciaal biertjes die de boerin nog ergens had liggen lekker gaan slapen om een uur of 21.30.
De statistieken voor deze dag: Afstand 186.7km, Snelheid gemiddeld 19.3, max. 47.9, Temperatuur 19 tot 35 graden en gemiddeld 28, 1515 hoogemeters, gemiddelde hartslag 117, max. 153.
’s Avonds Sander (broer) en Lenneke nog even gesproken en die gaven als tip met verschillende redenen om lekker naar Bedoin te rijden, dus besloten om dat maar te gaan doen. De omgeving van Bedoin is veel mooier, de route vanaf Orange naar de Middellandse Zee is zo plat als de Hollandse pannenkoek en er was slecht weer op komst. Snel dus maar even de laptop aangezet en vanaf Google Maps de route van Valreas naar Bedoin overgetekend op een papiertje. (+-50km)
Dag zeven ’s morgens eerst maar is lekker uitgeslapen tot 7.30 uur. Even na achten zat ik dus lekker op de fiets richting Bedoin. Ik had gedacht dat er nog wel wat klimwerk zou zijn vandaag, maar dat het wel mee zou vallen. Helaas dus. Dit werd de dag met de meeste en langste klimmetjes en de hoogste temperatuur. De hoogst gemeten temperatuur bedroeg 40 graden en totaal 1755 hoogtemeters.
’s Morgens naar Jan en Inge (ouders van Lenneke) gesmst dat de bestemming vandaag vast stond en dat ik aan het eind van de middag in Bedoin zou zijn. Als reactie kreeg ik dat de buffel uit de vriezer was gehaald en dat het bier koud stond. Dat is nog iets moois om voor te rijden. De wind was gelukkig gaan liggen vandaag, maar dat maakte het dus wel moordend heet. In de eerste 100km van de route werd ik onder andere geconfronteerd met twee geleidelijke klimmetjes van de HC over 7km. In de enorme hitte was dat echt slopend. Ik schat dat er vandaag ongeveer 14 liter vocht is verslonden en dan tel ik de biertjes ’s avonds nog niet eens mee. Na ongeveer 90km kwam ik aan bij Valreas en kon ik overschakelen op mijn zelfgemaakte kaart. Dit ging redelijk voorspoedig en de plaatsjes die er op stonden zag ik al snel op de bordjes. Ik zag zelfs direct een fietsroute naar het volgende plaatsje. Deze weg had ik beter niet kunnen nemen. De fietsroute liep direct de bergen in en door een dalletje tussendoor waardoor ik nog twee extra klimmetjes van 3 a 4km mee kreeg. Gelukkig zat ik nog vol met energie -not-. Uiteindelijk na nog een laatste colletje over te zijn gekomen (de Madaleine) zag ik het bordje van Bedoin voor me. De tijd: 17.58 uur. Het eind van de middag, zoals ik ’s morgens al had voorspeld. 5 minuten later was ik op de camping waar ik scheel van de hitte in 36 graden van de fiets af stapte. Jan en Inge hadden een lekkere koude goudgele rakker voor me klaar staan en al snel knapte ik gelukkig weer wat op. ’s Avonds dus heerlijk buffel gegeten die Jan op oud Hollandse wijze had bereid en lekker een biertje gedronken op de goede afloop. Het was een enorm mooie trip en wellicht een beetje een strak schema, maar ja… Ik kan nu vandaag lekker bij het zwembad genieten van een paar dagen rust. Wat een straf. 🙂
Nog even de statistieken van de dag: Afstand 151.1km, Snelheid gemiddeld 19.6, max. 51.4, Temperatuur 23 tot 40 graden en gemiddeld 30, 1755 hoogemeters, gemiddelde hartslag 122, max. 158.
Totaal dus 1160km in 7 dagen.
Félicitations Richard!!
Wat een top prestatie!! Echt goed gedaan hoor. Nu lekker genieten van een relaxte vakantie en dank voor je interessante blogs. Was leuk om je te volgen 🙂
Aur revoir!
-xx-
Gerrut,
Wat een prestatie 166 km per dag gemiddeld!
Rust lekker uit en geniet van een koud biertje.
Goed dat je ons op de hoogte hebt gehouden via je blog.
Hey Vis,
Wederom een geweldige prestatie!!
Ga nu lekker een paar dagen genieten van de koude rakkers en het mooie weer.
Groet,
Stok
Gefeliciteerd kerel, maar als het toch zo goed is gegaan dan kun je toch ook weer terug fietsen?
Als jullie volgende week op de Mont Ventoux staan, waar kunnen wij jullie dan aan herkennen?