Dag 8 – zaterdag 14 juli 2012 – Sucevita naar Sacalusesti – 120 km

Al vroeg komen we ons bedje uit. Het hotelpersoneel blijkt echter nog niet wakker en we schatten in dat we pas vanaf 8 uur kunnen ontbijten. Dat blijkt te kloppen wanneer we een klein uurtje later het nog een keer proberen. Bij het ontbijt krijgen we ook gelijk onze kleren terug. Nog een beetje vochtig en ze zijn vergeten wasmiddel toe te voegen. Fantastisch is (en ruikt) het niet, maar beter dan niks. We zijn toch de hele dag buiten en niemand heeft er last van. We kunnen er weer tegen aan. De hoge bergen laten we achter ons en we verwachten een gemakkelijke dag. We zijn blij verrast als we er achter komen dat we toch nog wat mogen klimmen vandaag. Weliswaar niet zo lang als gisteren, maar onze spieren moeten toch nog aardig aan de bak. Grote delen van de route gaan vandaag langs drukkere wegen en het is allemaal wat dichter bevolkt. Begin van de middag rijdt Richard lek over een onopgemerkte steen op de weg. Snel verholpen en we planken weer verder. Later in de middag kopen we langs de weg nog wat fruit. In een stadje een stuk verder beginnen we gulzig aan de appels. Richard neemt een hap en schrikt zich rot als hij een mier uit de appel ziet komen. Daarna komen er nog twee naar buiten gekropen. Ook in de andere appels hebben de mieren een huisje gebouwd. Bon appetit! We slaan ons kamp op in het wild aangezien we de luxe van de afgelopen dagen beu zijn. Lekker tentje opzetten, eigen potje koken, wassen in een riviertje en morgen wakker worden met pijn in alles. Wat wil je nog meer. Richard heeft net de tent op gezet en Thijs verzorgt een goddelijke pastamaaltijd. Na het eten even afwassen in de rivier, de mieren van ons afslaan, vroeg de tent in en morgen er vroeg weer uit en flink wat kilometers maken. Mere Neagre here we come!