Na een goede nachtrust worden we al vroeg wakker. Dat heb je als je al om 19:30 uur de tent in gaat. We vervolgen na het ontbijt onze weg door de bergen. In een van de eerste dorpjes die we tegenkomen horen we ineens: “Nee toch he. Zijn jullie Nederlands?!” Bilan, een Haagse Turk, nodigt ons uit voor cay (zo schrijf je thee dus in het Turks). De beste man is een stereotype Hagenees met trainingsjack aan om de uitstraling compleet te maken. We horen een hoop “ja toch” en “niet dan” in het verhaal dat ook hij hier is met vakantie om de familie te bezoeken en samen te zijn voor het slachtfeest. Hij vertelt ons dat er verderop een paar stukken weg weg zijn geschoven door aardverschuivingen. Een dorp met 80 woningen is compleet weggegleden. Wanneer we wat verder fietsen krijgen we hierdoor een mooi ommetje over oudere wegen daardoor voor onze kiezen met flinke killer-klimmetjes. De natuur is prachtig en na een hoop op en neer en hen en weer krijgen we een lange afdaling richting Devrek.
In Devrek duikt Richard een internetcafe in om een de afgelopen dagen te posten en bewaakt Thijs de fietsen. Na een korte lunch voor de supermarkt rijden we verder. De weg is veel drukker, maar ook vlakker. We kunnen goed kilometers maken. De laatste dertig kilometer voor Karabuk worden we getrakteerd op een traject van 18 tunnels. De tweede kunnen we via een oude weg nog omheen rijden, maar de rest moeten we toch echt door de tunnels heen. Er dendert een hoop vrachtverkeer langs ons heen, dus het is steeds even rustig aan buiten de tunnel en dan weer volle bak door de tunnel als er even niks aankomt. De laatste tunnels hebben we als kers op de taart nog even twee onverlichte tunnels van een kleine 300 meter. Brrrr… we hebben het weer gehad. Tegen de verwachting in bereiken we na een tocht van 112 km Karabuk waar we ons trakteren op een eenvoudig Otel waar we genieten van een douche. Even verderop eten we bij een restaurant heerlijke soort van pizza. Daarna lopen we nog wat door de bruisende stad met enkele enorme westerse en moderne winkelcentra.
Hoi toppers!
Ben ongelooflijk trots op jullie! Hoe mooi is het om te starten vanaf de plek waar jullie in 2012 de plaats van bestemming hadden bereikt! De Zwarte Zee. De verhalen zijn vermakelijk, warm en bewonderingswaardig! Ga vooral door met KRAKEN! Veel succes, plezier and be safe! Liefs, Nas
Hé krakers,
Heerlijk om de verslagen weer te lezen! Die Hagenzen zitten ook overal… Veel plezier!
we hebben weer genoten van de verhalen en wat een prestatie. Gefeliciteeed