Thijs heeft niet echt lekker geslapen op het harde hobbelige graanveld, maar Richard lag op zijn matje als een os te slapen. Na een goed begin belanden we op een drukkere snelweg waar we bij een restaurant rond een uur of 11 al een vroege lunch genieten. Richard zit na de lunch de snelweg niet meer zitten en stuurt de Kettingkrakers een weggetje op wat een klein stukje van de route afsnijd. De route cirkelt echter via een aantal bergdorpjes en stijle klimmetjes naar grote hoogte. We maken ons een beetje zorgen dat we de geplande kilometers zo niet gaan halen, maar blijkbaar ligt de volgende plaats waar we langs moeten toch aardig hoog. We zien zelfs waar het nu 31 graden is een bord naar de skipiste staan!
Het tweede deel van de rit bestaat vandaag voor een groot deel uit dalen. Wanneer Richard en Thijs onder een boom even wat schaduw opzoeken komt er een oud vrouwtje bij hen zitten. De mannen krijgen allebei een paar walnoten die ze met een paar stenen stuk slaan. De kwaliteit is echter niet helemaal fantastisch. In de noten wonen mini-mieren die gelijk met allemaal stukjes noot ervan doorgaan. Ze probeert Thijs van alles te vertellen, maar hij kan er weinig kaas van maken. Als Richard een ding tegen haar zegt, lijkt het alsof ze denkt dat hij vloeiend Turks praat, maar ook hier weinig succes.
30 kilometer voor het eind eten we bij een restaurantje een lekker gebakken eitje met brood, druiven en een koud colaatje. Blijkbaar zorgt het voor genoeg energie, want de laatste 30 kilometer gaan in sneltreinvaart. Tempobeul Thijs pakt een mooi tempo op en bij wat klimwerk doet Richard er een schepje bovenop. Tot aan het bord Erbaa is het kop over kop volle bak rijden. Lekker genieten.
In Erbaa zoeken we na flink wat zoekwerk een hotel op. Het is een drukte van jewelste in de het hectische stadje. Veel muziek, veel mensen op straat en vanaf een soort stadhuis wordt er een menigte toegesproken. Vanuit de hotelkamer horen we na de douche veel trommels en Turkse fluiters. Het is nog vroeg, maar het klinkt alsof het tot diep in de nacht doorgaat. Hopelijk kunnen we wel een beetje slapen.
He kettingkrakers,
Ik geniet elke keer weer van jullie verhalen. Volgens mij is het prachtig daar. Dus…fiets niet te hard maar kijk vooral ook goed om je heen (een tip die ik ook eens heb gekregen van een ervaren fietser :-)).
Veel plezier samen daar! Blijf lekker genieten.
Lfs Judith