Het begin van de dag is goed. We genieten van een heerlijk ontbijt in het hotel. Bij vertrek constateert Thijs echter dat zijn spaak gebroken is. Aangezien het nog vakantie is, is er in Erbaa niks geopend en kunnen we de fiets niet laten repareren. Thijs geeft aan dat Richard wel naar Niksar kan fietsen, dan neemt hij de bus.
Richard zet zijn muziek op en vervolgt in hoog tempo zwaaiend naar elke bus zijn weg. Ze hebben afgesproken dat als er een groot plein is in de stad, dat ze daar afspreken. Bij aankomst op een plein leest Richard echter een sms van Thijs. “Peregrino, ik zit op fiets richting Niksar, bus en liften kansloos. Ben om ca 1 uur daar. Kun jij voor fietsenmaker kijken?” Richard vraagt aan een man of er een fietswinkel is in zijn beste Turks. De man stapt in zijn taxi en gebaard Richard hem te achtervolgen. Na een dolle rit door de stad langs drie mogelijke plekken waar ze Thijs zo kunnen helpen komt Richard aan bij een geschikte werkplaats. De mannen snappen er echter geen snars van en bekijken de fiets van Richard aan alle kanten. “No, this bike OK. Bike of friend. Later.” Ze zien nog steeds niks aan de fiets.
Richard besluit bij het plaatsnaambord van Niksar op Thijs te wachten en een boek te lezen. Na een uurtje komt Thijs ook aan en vrij eenvoudig rijden de mannen naar de werkplaats. Gelukkig heeft de fiets het gehouden. Er zit inmiddels wel een wat groter slingertje in het wiel. Bij de bikeshop snappen ze het nu een stuk beter aangezien er ook een defecte fiets in het spel is. Spaken in de juiste maat zijn ook aanwezig en gelukkig heeft Thijs gereedschap mee om de cassette eraf te halen. We drinken nog een kop cay in de werkplaats en vervolgen daarna weer onze weg. Na een kleine lunch in het stadje is het inmiddels alweer 15:00 uur wanneer we aan de klim van onze tocht door de bergen beginnen richting de Zwarte Zee.
Na een uurtje klimmen rijdt Thijs een klein stukje voor Richard. In een bocht waar het net wat steiler is maakt Richard echter een schakelfout. Een kleiner tandje is er niet meer, de ketting slaat vast en trekt van een derailleurwieltje het rubberen deel af wat nu bijna haaks op de derailleur staat. Door de klap breekt er bovendien ook een spaak in het achterwiel. Na het losmaken van het derailleurwieltje weet Richard met zijn Lethermann (tang) alles weer in elkaar te persen. Na een zoektocht van een half uur naar het boutje waarmee het wieltje vast zat (waarschijnlijk per ongeluk weggeschopt) kan hij de klim vervolgen. Thijs zat inmiddels al flink hoger op de berg en had bij een gezin een kopje cay gedronken. Toen Richard er daarna nog niet was ging hij maar weer eens naar beneden. Halverwege kwamen we elkaar weer tegen. Flink hoger op de berg zien we een bordje “camping Niksar”. We rijden naar de camping en zetten ons tentje neer. Na zonsondergang wordt het direct erg koud en zijn de fleecetruien geen overbodige luxe. Weinig kilometers gemaakt vandaag, maar wel flink geklommen en een hoop meegemaakt.
