’s Morgens bij het ontbijt roept Richard: “Ahhh… lekker, vanavond een hotelletje in Trabzon.” Als antwoord ziet hij een van de mooie vingers van Thijs. Het is ook natuurlijk niet haalbaar, maar het zou mooi zijn wanneer we een flink stuk die kant op kunnen komen. Wel zijn we er al vroeg uit. 7 uur zitten we op de fiets en vervolgen we onze tocht over het extra ommetje wat we cadeau hebben gekregen. Het eerste deel tot Ordu valt erg mee. We maken de kilometers lekker snel en de motoren van de Kettingkrakers beginnen op stoom te komen. Het tempo ligt de hele dag hoog en Thijs en Richard nemen netjes van elkaar de kop over.
Om 11:58 uur bereiken we de magische grens van 100km voor 12 uur. Als dat gebeurd, weet je dat er wat mogelijk is om een beetje achterstand goed te maken. Het tempo vlak voor en na de lunch ligt hoog. Helemaal wanneer er een paar kilometerslange tunnels op de route liggen. De snelheid ligt in de tunnels veelal boven de 35km per uur. Verder ligt de gemiddelde snelheid ergens ruim boven de 27.
In de loop van de middag begint het gevoel toe te nemen dat Trabzon toch haalbaar is. We passeren nog een plaats waar we bij een vriendelijke Turk konden slapen, maar slaan die over. We zijn immers goed op dreef. De eerdergenoemde Turk was eerder die dag op de snelweg uit de bus gesprongen om de Kettingkrakers bij hem thuis uit te nodigen voor een slaapplaats, douche en lekker eten. Dat sla je natuurlijk niet zomaar af, maar een afstandsrecordje op de tourfiets lag in het verschiet.
Met een extra snel invallende duisternis door lichte regenval rijden we voor 18:00 uur Trabzon in. Na een fikse zoektocht naar een hotel met wat gehobbel over natte en gladde kasseienstroken, komen we in het centrum van de stad uit bij het Park Otel. Er is alleen een budgetkamer beschikbaar, maar dat is goed genoeg voor de Kettingkrakers. Er staat in totaal aan het eind van de dat 218,5 km op de teller. Een dik Kettingkraker record! We gingen dan vandaag ook wel als twee woeste oesters tekeer.
Na een heerlijke douche, die we echt hard nodig hadden, eten we bij een restaurantje in de straat een heerlijke maaltijd en zorgen we dat we nog een gaatje vrij hebben om in een cafe een lekker biertje te drinken.
Stelletje dwazen ..