Vandaag gaan we grensoverschrijdend te werk! We gaan van Georgië naar Azerbeidzjan. Al snel zijn we bij de grens en we hebben de controles redelijk snel achter ons. We zien direct strakkere infrastructuur, duidelijk wat welvarender en wat betere algehele verzorging van alles. Ook de mensen zijn super vriendelijk, gastvrij en enthousiast.
Hier verwachten we vooraf de slechtste wegen, maar het zijn de beste wegen dusver. De temperatuur stijgt snel en wanneer we ons in het zweet aan het werken zijn gaat er een auto langzaam naast ons rijden en we krijgen allebei een flesje koud water aangereikt. Heerlijk verfrissend, maar hart verwarmend. Tussendoor zijn er veel koeien op de weg en er staat er zelfs een op de bus te wachten in een bushokje.
Na een lunchstop waar we water tanken rijden we weer verder. We schrikken op door een flinke knal op de fiets van Richard. Er zat nogal wat koolzuur in het water en dat werd de bidon even te veel. De hele fles is weer leeg.
Het laatste stuk zit het kwik tegen de 40 graden aan en mogen we nog een stukje klimmen naar Seki. Bij een laatste break voor een supermarkt krijgen we van een man nog een zak chips om aan te sterken.
Richard weet nog een guest house met een mooi uitzicht te vinden. Het is even zoeken en werken, maar de aanhouder wint en we vinden het. We kijken prachtig uit over de stad.
Na een tripje door de stad met wat sight seeing genieten we van de ondergaande zon vanaf het terras bij ons guest house.
